تاریخچه آشپزی فرانسوی

آشنایی با تاریخچه آشپزی فرانسوی 

آشپزی فرانسوی چیزی فراتر از یک هنر آشپزی است و بازتابی از تاریخ، فرهنگ و میراث طبیعی فرانسه است. تاریخچه آشپزی فرانسه  غنی وپیچیده است و عمیقاً در فرهنگ و تاریخ این کشور ریشه دارد. در این گفتار سعی خواهم کرد خلاصه ای از ویژگی های آشپزی فرانسوی دردوران مختلف رو بیان کنم.

تاریخچه آشپزی فرانسوی در دوران قرون وسطی:

در قرون وسطی، آشپزی فرانسه تحت تأثیر روم باستان و تبادلات فرهنگی با همسایگان قرار داشت. ضیافت‌های قرون وسطایی بر پایه غذاهای غنی، سس‌های غلیظ و ادویه‌هایی مانند زعفران و فلفل، تأکید داشتند که نماد تجمل و شکوه در ان زمان  به‌شمار می‌رفتند. غذاها اغلب شامل گوشت گاو، شکار، مرغ و نان همراه با شراب‌های محلی بودند. آشپزی فرانسوی در دوران قرون وسطی بر روش‌های نگهداری غذا، مانند نمک‌سود کردن و دودی کردن، تاکید داشت.

تاریخچه آشپزی فرانسوی در دوران رنسانس:

آشپزی فرانسوی در دوران رنسانس تحت تأثیر ایتالیایی‌ها قرار گرفت. با ورود “کاترین مدیسیس”به فرانسه در قرن شانزدهم، آشپزی فرانسه باسنت‌های ایتالیایی غنی‌تر شد. تکنیک‌های شیرینی‌پزی، سبزیجاتی مانند ارتیشو و ادویه‌های ایتالیایی به محبوبیت رسیدند. هم چنین هنر چیدمان غذا روی میز نیز پیشرفت کرد:در آشپزی فرانسوی در دوران رنسانس استفاده از چنگال رواج یافت و نحوه سرو غذااهمیت بیشتری پیدا کرد.

تاریخچه آشپزی فرانسوی در قرن‌های هفدهم و هجدهم:

 قرن ۱۷ و ۱۸ را می توان به عنوان دوران عصر طلایی آشپزی فرانسوی  یاد کرد. در دوران لوئی چهاردهم، آشپزی فرانسه به نمادی از شکوه و ظرافت تبدیل شد. آشپزانی مانند “فرانسوا پیر دو لا وارِن” (Francois pierre de la varenne)آشپزی را با معرفی سس‌های سبک‌تر، مانند سس کره‌ای، مدرن کردند و بر طعم طبیعی مواد غذایی تأکید کردند.

در قرن هجدهم، اولین رستوران‌ها در پاریس افتتاح شدند و این امر باعث شد که آشپزی فرانسه در دسترس عموم قرار گیرد. نوشته‌های “آنتوان کارم”   (Antoine Carême) ، که به عنوان پدر “آشپزی سطح بالا” شناخته می‌شود، پایه‌های آشپزی مدرن را با غذاهای پیچیده و دسرهای خیره‌کننده بنا کرد.

تاریخچه آشپزی فرانسوی در قرن نوزدهم:

 در قرن نوزدهم “اوگوست اسکوفیه؛” (Auguste Escoffier)؛ از چهره‌های برجسته آشپزی فرانسه، آشپزی را با ایجاد دستورالعمل‌های شفاف برای غذاها و تکنیک‌ها سیستماتیک کرد. او مفهوم “تیم آشپزی” (brigade de cuisine: تقسیم وظایف در آشپزخانه) را معرفی کرد که در آن هر آشپز نقش مشخصی دارد.   این دوران همچنین شاهد جهانی شدن آشپزی فرانسه با ظهور غذاهای نمادین مانند “پوت او فو” (Pot-au-feu)، “کک او ون” (Coq au vin) و شیرینی‌هایی مانند “اکلر” (Eclaire) و “میل‌فوی”  (mille feuille)بود.

بود.

قرن بیستم: دوران آشپزی نوین فرانسوی 

در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، “آشپزی نوین” انقلابی در آشپزی فرانسه ایجاد کرد. آشپزانی مانند “پل بوکوز” (Paul Bocuse) از سس‌هایسنگین و تکنیک‌های پیچیده دوری کردند و به غذاهای سبک‌تر با تأکید بر مواد تازه و محلی روی آوردند.  این دوره با آزمایش‌های نوآورانه وارائه هنری غذاها مشخص می‌شود و تأثیر زیادی بر آشپزی جهان داشت