سطوح مختلف زبان فرانسه
زبان فرانسه یک زبان هند و اروپایی است که ریشه لاتین دارد. در قرن 17 زبان فرانسه جانشین زبان لاتین شده و به زبان بین المللی تبدیل شد. اما پس از جنگ جهانی دوم جای خود را به زبان انگلیسی داد. زبان فرانسه زبان رسمی بیش از 29 کشور جهان است : کشور های فرانسه، بلژیک، سوئیس، لوکسامبورگ، موناکو ، سیشل، جزیره موریس، لبنان، قسمت هایی از ایالات متحده آمریکا (مانیتوبا، اونتاریو) و همچنین کشور کانادا به ویژه شهر های کبک و مونترال از این جمله اند. زبان فرانسه همچنین در بسیاری از کشورهای آفریقای شمالی و غربی از جمله ساحل عاج و جمهوری کنگو به عنوان زبان رسمی مردم استفاده می شود.
زبان فرانسه زبان فرهنگ و ادب است. “اونوره دو بالزاک” نویسنده معروف فرانسوی در این باره می گوید :
Ce n’est pas que le monde était triste que Dieu créa la France et nous envoya sa langue. C’est parce qu’autour d’une langue riche de toutes les saisons et venue du fond des âges, nous avions besoin de nous rencontrer, de nous découvrir, de nous parler, de nous connaître, de nous aimer, de nous respecter, de proposer au monde une fraternité nouvelle, de bâtir ensemble un avenir pour nos enfants. Voila pourquoi nous avons choisi le français. Jamais la langue française ne vieillira, car l’amour ne vieillit jamais. Telle restera la force invincible de la langue française, toujours élégante, qui est porteur de l’amour.
Honoré de Balzac
“خداوند به دلیل این که دنیا در اندوه بود کشور فرانسه را به وجود نیاورد و زبان فرانسه را برای ما نفرستاد. بلکه دلیل پیدایش این زبان غنی که از دل تاریخ برون می آید و از هر فصلی حکایتی در خود جای داده است؛ نیاز انسان، برای درک وجود خویش است؛ ما احتیاج داریم پی به وجود خود ببریم، از خود صحبت کنیم، خود را بشناسیم، خود را دوست داشته باشیم و به خود احترام بگذاریم؛ می بایست ارزش های جدید برادری را به دنیا عرضه کنیم و آینده ای روشن برای فرزندانمان بسازیم. به همین دلیل است که ما زبان فرانسه را انتخاب کردیم. زبان فرانسه هرگز پیر نخواهد شد زیرا عشق هیچ گاه پیر نمی شود. این قدرت جاودانه زبان فرانسه است. زبانی که زبان عشق و عظمت است.”
سطوح مختلف زبان فرانسه
آشنایی با چهار چوب مشترک اروپا در رویکرد زبان CECR
Cadre européen commun de référence pour les langues
این چهار چوب که در سال 2001 در اتحادیه اروپا به تصویب رسید، شامل میزان تسلط به یک زبان خارجی و تمامی مهارت های آن است. بر اساس این چهار چوب، زیان فرانسه به سه سطح: مبتدی، سطح متوسط و سطح پیشرفته تقسیم می شود:
مبتدی: A1-A2
متوسط: B1-B2
پیشرفته: C1-C2
مهارت های زبان نیز به نوبه ی خود به چهار دسته ی شنیداری، گفتاری، نوشتاری و درک مطلب تقسیم می شوند. میزان تسلط به هر یک از این چهار مهارت، سطح زبان فرانسه فرد را مشخص می کند.
سطح مبتدیA1
شنیداری:
در این سطح زبان آموز می تواند معانی کلمات و اصطلاحات رایج در مورد خود، خانواده و محیط پیرامونش ر ا در شرایطی که افراد آهسته و شمرده صحبت کنند متوجه شود.
درک مطلب:
در این سطح، زبان آموز می تواند کلمات و جملات بسیار ساده مانند آگهی ها تبلیغاتی و بروشور ها را بخواند.
گفتاری:
زبان آموز در صورتی می تواند ارتباط برقرار کند که طرف مقابل جملات خود را چند بار به آهستگی تکرار کند و به او کمک کند تا جمله خود را کامل کند. زبان آموز همچنین می تواند در مورد سوژه های آشنا و آن چه برای برقراری ارتباط به آن احتیاج دارد، صحبت کرده و به این نوع سوالات نیز پاسخ دهد.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند یک کارت پستال ساده و کوچک نوشته و به سوالات یک پرسش نامه از قبیل مشخصات فردی، ملیت، آدرس و.. پاسخ دهد.
سطح مبتدی A2
شنیداری:
در این سطح زبان آموز می تواند معانی کلمات و اصطلاحات رایج را متوجه شده و مفهوم جملات ساده را فراگیرد.
درک مطلب:
در این سطح زبان آموز می تواند جملات آسان را بخواند و متن های مختلف را از یکدیگر تشخیص دهد .
گفتاری:
زبان آموز می تواند در مورد مسائل روزمره که به اطلاعات زیادی احتیاج ندارد، صحبت کرده و با دیگران ارتباط برقرار کند حتی اگر بخشی از کلام را متوجه نشود.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند نامه ها و یادداشت های کوتاه بنویسد.
سطح متوسطB1
شنیداری:
در این سطح زبان آموز می تواند مفهوم اصلی یک جمله را در صورتی که زبان فرد و نحوه ی تلفظ او واضح بوده و پیرامون موضوع های روزمره و غیر تخصصی صحبت کند، متوجه شود. همچنین می تواند بخش اصلی بسیاری از برنامه های تلویزیونی و رادیویی را در صورتی که آرام و واضح تلفظ شوند متوجه شود.
درک مطلب:
در این سطح زبان آموز می تواند توصیفات نوشته شده در مورد محیط اطراف، احساسات، علایق و … را متوجه شود.
گفتاری:
زبان آموز می تواند بدون آمادگی در مورد برخی مسائل نظیر خانواده، تعطیلات، کار و…. صحبت کرده و در موقعیت هایی که در سفر به کشور های فرانسه زبان با آن مواجه می شود، ارتباط برقرار کند.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند متن های کوتاه و منسجم در مورد سوژه های مورد علاقه خود نوشته و احساسات و عواطف خود را بیان کند.
سطح متوسط B2
شنیداری:
در این سطح، زبان آموز می تواند در کنفرانس ها و همایش ها شرکت کرده و در صورتی که با موضوع آشنایی داشته باشد، در استدلال های پیچیده در آن حوزه شرکت نماید. زبان آموز هم چنین می تواند اکثر برنامه های تلویزیونی و اخبار را دنبال کرده و فیلم هایی که زبان فرانسه استانداردی دارند را تماشا کند.
درک مطلب:
در این سطح زبان آموز می تواند متن های ادبی معاصر را مطالعه کرده و مقالاتی که نویسنده از یک زاویه و دیدگاه مشخص صحبت کرده است را خوانده و متوجه شود.
گفتاری:
زبان آموز می تواند عقاید و نظرات خود را ابراز کرده و از آنها دفاع کند و به راحتی با یک فرانسوی زبان در مورد جملات عادی صحبت کند.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند متن های واضح و با جزئیات کامل در مورد موضوع های مورد علاقه خود را نگاشته و همچنین با نگارش مقالات و گزارش های مختلف به بیان نظرات موافق و مخالف خود بپردازد.
سطح پیشرفته C1
شنیداری:
در این سطح، زبان آموز می تواند گفتاری های بلند و بدون ساختار مناسب را درک کرده و به راحتی و بدون تلاش زیاد فیلم های فرانسه زبان را بفهمد.
درک مطلب:
در این سطح زبان آموز می تواند متن های ادبی بلند را خوانده و سبک و زیبایی نوشتار آنها را درک کند. همچنین می تواند مقالات تخصصی را نیز مطالعه کند.
گفتاری:
زبان آموز می تواند از توانایی زبان خود در برقراری ارتباط با محیط اجتماعی و حرفه ای استفاده کرده و عقاید و نظرات خود را به دقت و وضوح ابراز کرده و گفتار خود را همواره در ارتباط با گفتار مخاطبین قرار دهد.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند در مورد مسائل پیچیده، مقاله و گزارش بنویسد. در متن های خود بر روی نکته هایی که کلیدی به نظر می رسند تاکید نماید. همچنین می تواند با توجه به مخاطبین خود سبک های مختلفی از نوشتار را بر گزیند.
سطح پیشرفته C2
شنیداری:
در این سطح زبان آموز هیچ گونه مشکلی در درک زبان ندارد و در شرایطی که فرصت داشته باشد تا به یک لهجه خاص و محلی فرانسوی عادت کند، می تواند صحبت های سریع و فیلم های گوناگون را درک کند.
درک مطلب:
در این سطح زبان آموز می تواند متن های ادبی را خوانده و هر متنی با موضوعات پیچیده و انتزاعی را درک کند.
گفتاری:
زبان آموز می تواند در مورد هر موضوع و مطلبی به راحتی صحبت کرده و از اصطلاحات و سبک های مختلف در گفتار خود بهره جوید.
نوشتاری:
زبان آموز می تواند متن های مطابق با محیط و شرایط خود نوشته و مقالات و گزارش های پیچیده را با سبک و سیاق خود به گونه ای ساختار یافته به رشته تحریر در آورد. همچنین می تواند یک متن ادبی یا تخصصی را خلاصه کرده و آن را نقد کند .
خیلی مفید بود، استفاده کردیم